22-09-2012 Dag 24 begon met een reis naar Boston! We waren dus weer op Amerikaans grondgebied. Het vinden van een hotel verliep een beetje stroef maar uiteindelijk kwam alles goed. |
We vertrokken vanuit Montréal in de ochtend. Omdat we dit keer geen ontbijt bij het hotel hadden hebben we ontbeten in een oud boerendorpje in dit Franstalige gedeelte van Canada. Na dit heerlijke ontbijt gingen we de grens over naar de staat Vermont. Hier zijn we bij het eerste tankstation gestopt om de over gebleven Canadese dollars op te maken aan benzine, eten, drinken en bier!
We vervolgden onze trip richting Boston. Eenmaal aangekomen in Boston begon de grootste opgave van de dag, althans dat bleek achteraf zo te zijn, het vinden van een hotel in de buurt van Boston. De eerste 2 hotels waar we aanklopten bleken geen ruimte voor ons te hebben. We konden hier enkel voor 1 nacht terecht. Uiteindelijk kwamen we uit bij de hollyday inn expres. Hier hadden ze nog een kamer voor 2 nachten. Dit besloten we te nemen en de 3e nacht een ander hotel te zoeken. Omdat het inmiddels al 9 uur in de avond was besloten we wat te gaan eten bij een nabij gelegen Italiaans restaurant. Hier hebben we heerlijk gegeten en we gingen met een voldaan gevoel terug naar onze kamer. Omdat we vroeg wilde gaan slapen namen we nog een paar biertjes en gingen slapen. De volgende dag, dag 25, stonden we vroeg op omdat we vandaag de stad Boston wilden gaan verkennen. Het hotel lag dichtbij een metro station zodat we makkelijk in het centrum konden komen. Eenmaal daar aangekomen zochten we het begin van de freedom trail op. Dit is een rode lijn die door heel de stad loopt. Als je deze volgt kom je langs alle bezienswaardigheden over de mooie geschiedenis van Boston. De lijn begon in het zuiden en bracht ons helemaal naar het bunker hill monument in het noorden van de stad. Dit monument is een kleinere versie van het Washington monument. Je kan helemaal naar boven gaan in het monument, hiervoor dien je echter 294 (hoge) treden te beklimmen. Dit hebben we uiteraard gedaan zodat we uitgeput boven aan kwamen en we (vooral maus) nog 2 dagen met spierpijn in de bovenbenen hebben rondgelopen. Eenmaal bekomen van de klim pakte we de metro naar de TD garden. Dit is het stadion waar de Boston Bruins (icehockey) en Boston Celtics (basketball) spelen. Van buiten zou je niet zien dat dit grote gebouw het thuis is van deze twee mega grote ploegen want de gevels zijn plat en kaal. Zeer tegenvallend! We zijn nog even binnen geweest maar je kon niet naar de zaal alleen eronder bij de fanshop en het treinstation. Vervolgens zijn we door gegaan naar het stadion van de derde grote sportclub in Boston (en ook de grootste) de Boston Red Sox (honkbal). Ook in dit stadion konden we niet naar binnen en dus blijf het bij een buiten aanzicht van fenway park. Ook hier natuurlijk nog door de fanshop gelopen. Mooi was om te zien dat de nieuwe spelers van de Dodgers, waar we op dag 2 waren, bij de red Sox vandaan kwamen en alle spullen van hun flink in de uitverkoop waren. Hierna pakten we de metro terug naar het hotel. In de metro werden we aangesproken door een Amerikaanse man die ons vroeg waar we vandaan kwamen. Toen we vertelde. Dat we uit Nederland kwamen zei ie blij te zijn ons niet in het Duits aangesproken te hebben. (Iets wat te begrijpen zou zijn want de Duitsers zijn echt overal!) In dit gesprek zei hij een zin die deze stad uitstekend beschrijft en ook zo in onze herinnering zal blijven: Boston is de grootste kleine stad of de kleinste grote stad van Amerika. Bij terug komt in het hotel besloten we nog naar de outlet winkels net buiten Boston te gaan. Hier hebben we een tijdje rondgelopen en weer even de koffer bijgevuld. Het was 10 uur toen we terug kwamen bij het hotel en gingen we nog even dineren bij de applebee. De volgende dag gingen we op zoek naar een nieuw hotel in die vonden we in de comfort inn. Na het inchecken vertrokken we naar de stad om een sportsbar te vinden waar we Dortmund - Ajax konden kijken. Echter konden we geen enkele vinden die die zenders had. We besloten terug naar het hotel te gaan om de wedstrijd op de radio te volgen. Na het laatste fluitsignaal gingen we bowlen bij naastgelegen bowlingcentrum. Hier hebben we 2 games gespeeld en wat gegeten. Zo sloten we de laatste dag Boston rustig af. De volgende ochtend vertrokken we naar cape cod om daar walvissen te gaan spotten. Bij aankomst bij het hotel bleek echter dat er die dag geen boten vaarden omdat het weer niet goed was op zee. We besloten om de volgende ochtend te boeken. Nu we de hele middag moesten door brengen zijn we het dorpje in gegaan. Een dorpje waar veel oudere mensen wonen in prachtige huizen aan de kust. Daarna zijn we nog even naar de plaatselijke BestBuy gegaan om te kijken of we ons zelf nog eens konden verwennen. Dit lukte deels en kwamen allemaal met een aantal nieuwe spullen terug bij het hotel. De volgende dag stonden we vroeg op omdat we de boot van 9:45 hadden geboekt en er nog een uur rijden was naar provincetown. Eenmaal aangekomen gingen we aan boord van de dolphin IX. We werden vooraf al gewaarschuwd dat de zee ruig was en de boot flink te keer kon gaan. En dit bleek de boot schudde hevig een en weer bij het trotseren van de golven. Eenmaal op open zee troffen we de eerste walvis van vandaag aan. Deze kwam af en toe boven water om lucht te happen. Even later besloot de schipper zich niet meer op deze maar op een verderop te richten. Dit bleek een goede keus aangezien deze walvis heel lang dichtbij en zelfs onder de boot bleef liggen. Hij vond de boot heel interessant zodat wij de mogelijkheid kregen om dit immense zoogdier van dichtbij te bewonderen. De schipper vertelde ons wel dat dit normaal nooit gebeurd bij een walvis vaart en dat dit dus heel speciaal was. Achteraf was het dus toch maar goed dat we de dag ervoor niet konden anders waren we dit misgelopen.even na 12en kwamen we weer aan wal en zochten we de auto op om richting onze eindbestemming te vertrekken: New York! |
comments powered by Disqus |